Η ντεμπίνα καλλιεργείται στη Ζίτσα από το 600 μ.Χ. και αποτελεί τη βασική γηγενή ποικιλία από την οποία παράγεται το γνωστό αφρώδες και ημι-αφρώδες κρασί Ζίτσας. Πρώτη η Ζίτσα εισήγαγε την καλλιέργεια της Ντεμπίνας στην Ελλάδα και δημιούργησε ένα λιγότερο ή περισσότερο αεριούχο κρασί που προέκυπτε από την οινοποίηση της λευκής Ντεμπίνας και των ερυθρών Μπεκιάρι και Βλάχικο. Ο συνδυασμός των τοπικών κλιματικών συνθηκών, με την ποικιλία των εδαφών της περιοχής, τις καλλιεργούμενες ποικιλίες αμπέλου, τις εφαρμοζόμενες καλλιεργητικές φροντίδες της αμπέλου και τις οινοποιητικές τεχνικές, συμβάλλουν στα ποιοτικά χαρακτηριστικά των οίνων Π.Ο.Π. Ζίτσα. 

Το 1954, καταγράφεται μια πρώτη απόπειρα αναγέννησης του αμπελώνα της Ηπείρου, με την ίδρυση του Οινοποιητικού Συνεταιρισμού της Ζίτσας, ενώ το πρώτο οργανωμένο οινοποιείο στην περιοχή εγκαθίσταται το 1973 με πρωτοβουλία της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ιωαννίνων. Ένα χρόνο νωρίτερα, η Αμπελουργική Ζώνη της Ζίτσας θεσμοθετείται ως Ονομασίας Προέλευσης Ανώτερης Ποιότητας. Ο λευκός οίνος Π.Ο.Π. Ζίτσα παράγεται με τη μέθοδο της λευκής οινοποίησης. Η μεταποίηση των σταφυλιών γίνεται σε οινοποιεία τα οποία διαθέτουν κατάλληλες εγκαταστάσεις για εφαρμογή σύγχρονης τεχνολογίας παραγωγής λευκών οίνων.